Grijze wolken zijn gemeen

Gekneveld door de nevel,

droomt het gras van zonneschijn,

het wenst licht en zuurstof,

geen vochtig mistgordijn.

Liefst heeft het gras blauwe lucht

met enkele wolkjes er doorheen

'neen' zegt hij tegen al die nevel

want grijze wolken zijn gemeen.

Ze laten druppels vallen,

met duizenden na elkaar

en als gras ligt te verzuipen

is er een tweede lading daar.

Een slachtoffer van liefde

Eten doe ik nauwelijks,
er zitten vlinders in mijn buik,
en als ik aan je denk,
dan klopt mijn hart er bijna uit.
Ik dagdroom, ik vergeet, 
schrijf telkens weer je naam. 
Ik ben een slachtoffer van liefde,
hoop dat het nooit voorbij zal gaan.

Je hoeft geen brood te snijden

[aan de dood] je hoeft geen brood te snijden
ik neem wel een boterkoek
ik breng wel melk en fruitsap
voorzie jij dan koffie, alsjeblieft

en als we dan samen mogen eten
kunnen we wat praten met elkaar
over duinen, zee en strand
of spreken de bergen je meer aan

we kunnen redetwisten over muziek
vanzelfsprekend ook over literatuur
en heb jij ook een kat of hond
wat doe jij op een vakantiedag

ik zie ons daar al samen eten 
en keuvelen over alles en niets
misschien, wie weet, misschien
worden we wel vrienden voor het leven

welkom maandag

Dag lieve maandag, 

dag maandag, lief, oprecht, 

een dag van herbeginnen, 

vandaag is toekomst echt.

Een dag zonder verleden, 

al kom je telkens weer, 

de aanvang van een nieuw begin, 

maandag, jij bent welkom ... elke keer.