Een hart oud en stoffig,
wat licht langs het gordijn,
hij schuwt de mens, het leven,
gebroken door de pijn.
Zijn handen rusten op de tafel,
maar diep in hem geen rust,
hij had haar maar één dag gezien,
haar éénmaal zacht gekust.
Toen was zijn leven zo voorbij,
samen konden zij niet zijn,
ze bleef wel leven in zijn hart
dat verdronk in brandewijn.
Vaak moest hij aan haar denken,
in gedachten steeds nabij,
de tranen die hij eenzaam huilde,
een verloren loterij.
Zo stoft hij verder door het leven,
in eenzaamheid, koud en kil,
hij wil wel schreeuwen om haar liefde
maar alles blijft eeuwig stil.
zondag 29 maart 2015
woensdag 25 maart 2015
Veranderen
Over een vergeten land
stormt de zuidwestenwind,
niemand maakt er nog pijlen,
ze zijn vergeten hoe het moet
en met een solidariteit
voor het individualisme
leven ze er in angst
verzuren ze verder van elkaar.
Ik werp een steen in het water
misschien verandert deze de stroom.
stormt de zuidwestenwind,
niemand maakt er nog pijlen,
ze zijn vergeten hoe het moet
en met een solidariteit
voor het individualisme
leven ze er in angst
verzuren ze verder van elkaar.
Ik werp een steen in het water
misschien verandert deze de stroom.
zaterdag 21 maart 2015
Weerom lente
De zachte warme wind
hoeft niets te zeggen,
hij geeft kracht aan takken
die botten tot groene wolken
waar vogels weerom nesten,
en resten grauw en grijs
verbloemen in een kleur,
onder hen schitteren,
tussen het verse gras,
de eerste tedere stengels
van sprankelende bloemen
die we morgen mogen ruiken.
De zachte warme wind duwt de koude winter weg.
hoeft niets te zeggen,
hij geeft kracht aan takken
die botten tot groene wolken
waar vogels weerom nesten,
en resten grauw en grijs
verbloemen in een kleur,
onder hen schitteren,
tussen het verse gras,
de eerste tedere stengels
van sprankelende bloemen
die we morgen mogen ruiken.
De zachte warme wind duwt de koude winter weg.
maandag 9 maart 2015
Ik hou van bijgeluiden
hoor jij de wind spelen met het graan, en hoe
te zware maïskolven ploffen op de droge grond,
het getik in de verte, een grote bonte specht,
de stroom die giert door leiding boven de sporen,
en na het voorbijrazen van de donderende trein,
hoe zijn geluid uitsterft als vogels, insecten
zich weer meester maken van de fluitende lucht
zo hou ik van bijgeluiden, niet van de 'ik hou van jou',
maar de verlangende zucht die ik tussen je woorden hoor.
te zware maïskolven ploffen op de droge grond,
het getik in de verte, een grote bonte specht,
de stroom die giert door leiding boven de sporen,
en na het voorbijrazen van de donderende trein,
hoe zijn geluid uitsterft als vogels, insecten
zich weer meester maken van de fluitende lucht
zo hou ik van bijgeluiden, niet van de 'ik hou van jou',
maar de verlangende zucht die ik tussen je woorden hoor.
donderdag 5 maart 2015
neer ...
dalen
donderen
drukken
dwarrelen
gaan
gooien
halen
hangen
hurken
kijken
kladden
kletteren
knallen
komen
krabbelen
kwakken
laten
leggen
liggen
maaien
pennen
ploffen
poten
sabelen
schieten
schrijven
sijpelen
slaan
smakken
smijten
steken
storten
strijken
stromen
tellen
trekken
vallen
vlijen
werpen
zakken
zetten
zien
zijgen
zitten
Abonneren op:
Posts (Atom)