Ik zie de zon, de blauwe
lucht,
hoor vogels liefdevol
fluiten.
Ik adem in en ruik het
gras,
voel warmte me
omsluiten.
De eerste stralen geven me,
een gevoel van
welbehagen.
Toch denk ik met weemoed
terug,
aan de koude
winterdagen.
Want in het kraken van
de sneeuw,
hoor ik een melodie,
van stilte en van
eenvoud,
van pure poëzie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten