De vredebode werd vermoord,
maar niet waar u het had verwacht,
het was niet in een oorlogsgebied,
maar op een mooie, stille nacht.
Ergens tussen mensen in weelde,
vol van onverschilligheid,
vond de vredebode zijn dood,
stierf hij in eenzaamheid.
Hoe hard hij ook schreeuwde,
om meer rechtvaardigheid,
hij moest de duimen leggen,
er was geen menselijkheid.
Stil werd zijn schreeuw,
in een wereld vol van macht,
waarin de oorlogsmachine
niet op vrede wacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten