Slapengaan

Beneden aan de trap,
nam ik de eerste tree,
het was een hele kleine stap,
toch viel het echt niet mee.

Ik wilde niet naar boven,
ik wilde niet naar bed.
Mijn mama zie, ‘Je moet gaan slapen’,
maar ik had net zoveel pret.

Ik draaide me nogmaals om,
maar zag daar al een monoloog,
dus stap voor stap, ging ik,
ging ik gedwee omhoog.

Gelukkig had mijn droom,
mijn speelgoed meegebracht,
en dromen, dromen dat ik deed,
ik droomde de ganse nacht.