als ik sterf
schrijf dan neer
dat ik de aarde zag
hoe zij daar zweefde
ademde, leefde,
hoe graag ik haar wel mag
het blauw op zwart
het wit op blauw
het licht van dag en nacht
als ik sterf
schrijf dan neer
dat ik de aarde zag
een plek die leeft
vol dynamiek
een eigen hartslag
van zand, van water
van bergen en ijs
van ritmes hard en zacht
als ik sterf
schrijf dan neer
dat ik de aarde zag
een bol die blonk
uitblonk van leven
ik oprecht van slag
ik voelde tranen
weende ze oprecht
de aarde, dat is leven
de aarde, dat is echt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten