ik wacht tot je de zee kust
neem afscheid met een traan
de uren die je voor me scheen
ze zijn vlug voorbij gegaan
ik wacht tot je de zee kust
wandel zonder jou naar huis
in mijn hart blijf je stralen
daar is jouw tweede thuis
ik wacht tot je de zee kust
dan ben je er even niet voor mij
ik zie je weer morgenochtend
de donkere nacht is zo voorbij
Heel mooi hoor alsof ik dicht bij de zee avond ben ... Heb je leren kennen via David zijn blog van elke dag een haiku
BeantwoordenVerwijderen