Poëzie, gedichten en versjes ...
Pagina's
Gedichten
Haiku's
Gedichtenbundels
Dichtende bloggers
iPoëzie op Twitter
Deel deze blog met uw sociaal netwerk !
maandag 6 januari 2014
Kop op
De wind dwingt mij tot tranen
als ze langs mijn ogen wrijft,
ook al weet ik er is nog hoop,
zelfs als er niets meer overblijft.
Ik zie de scherven voor me liggen,
raap ze één voor één weer op.
Zo bouw ik aan een nieuwe toekomst,
van het dal weer naar de top.
1 opmerking:
Unknown
6 januari 2014 om 13:03
Prachtig,Dirk, ’t hele gedicht, maar de eerste twee regels nog in het bijzonder!
Beantwoorden
Verwijderen
Reacties
Beantwoorden
Reactie toevoegen
Meer laden...
Nieuwere post
Oudere post
Homepage
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Prachtig,Dirk, ’t hele gedicht, maar de eerste twee regels nog in het bijzonder!
BeantwoordenVerwijderen