Deel deze blog met uw sociaal netwerk !

Bookmark and Share

maandag 5 december 2011

Internet

I tweet,
I link,
I like a lot.

In groups,
discussions,
I'm hot.

But home,
I'm
on my own.

Just me,
being
the unknown.

In tears
I'm,
but do not share.

As I'm
social
everywhere.

donderdag 24 november 2011

Zien - Toon Hermans

Het leven heeft mij dag aan dag
heel duidelijk laten blijken,
de mooiste dingen die je ziet,
die zie je, zonder te kijken.

Ze blijven bij je bovendien,
je hebt ze met je hart gezien.

dinsdag 8 november 2011

Verjaardag

Dit wordt het mooiste gedicht,
het mooiste uit heel mijn leven.
Wonderbaarlijk en uniek, zoals jij,
dat wil ik je met dit gedichtje geven.

Maar hoe moet ik het schrijven,
dat ik trots en fier ben op jou,
dat je een lieve, lieve schat bent,
dat ik zeer veel van je hou.

Maar vooral moet ik neerschrijven
heel speciaal voor deze dag,
met een knuffel en hartelijke wensen:
“Een gelukkige verjaardag !”

vrijdag 4 november 2011

Have faith

Do you believe?
I do not
not in humanity
not in god.

All right humanity
but not for granted.
As our history
me disenchanted.

donderdag 20 oktober 2011

Vinha elegante, depressa (14-8-1932) - Fernando Pessoa

Vinha elegante, depressa,
Sem pressa e com um sorriso.
E eu, que sinto co a cabeça,
Fiz logo o poema preciso.

No poema não falo dela
Nem como, adulta menina,
Virava a esquina daquela
Rua que é a eterna esquina...

No poema falo do mar,
Descrevo a onda e a mágoa.
Relê-lo faz-me lembrar
Da esquina dura - ou da água.

(In het Nederlands - bron De Morgen)
Zij kwam, glimlachend, elegant
De voetstap ongehaast en licht,
En ik, die voel met mijn verstand,
Maakte meteen 't juiste gedicht.
 
Ik spreek daarin niet over haar
Noch ook hoe zij, volwassen kind,
De hoek omsloeg van gindse straat,
Hoek waar de eeuwigheid begint ...
 
In het gedicht spreek ik van zee,
Beschrijf de golven en de pijn.
Herlezend zie ik een van twee :
De hoek - ofwel de waterlijn.

dinsdag 27 september 2011

Een zwemmer is een ruiter - Paul Snoek

Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water,
is liefhebben met elke nog bruikbare porie,
is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren.

En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers,
is met armen en benen aloude geheimen vertellen
aan het altijd alles begrijpende water.

Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water.
Want in het water adem ik water, in het water
word ik een schepper die zijn schepping omhelst,
en in het water kan men nooit geheel alleen zijn
en toch nog eenzaam blijven.

Zwemmen is een beetje bijna heilig zijn.

donderdag 12 mei 2011

In mein gar zu dunkles Leben - Heinrich Heine

In mein gar zu dunkles Leben
Strahlte einst ein süßes Bild;
Nun das süße Bild erblichen,
Bin ich gänzlich nachtumhüllt.

Wenn die Kinder sind im Dunkeln,
Wird beklommen ihr Gemüt,
Und um ihre Angst zu bannen,
Singen sie ein lautes Lied.

Ich, ein tolles Kind, ich singe
Jetzo in der Dunkelheit;
Klingt das Lied auch nicht ergötzlich,
Hats mich doch von Angst befreit.

zondag 8 mei 2011

Ich hab im Traum geweinet - Heinrich Heine

Ich hab im Traum geweinet, 
Mir träumte, du lägest im Grab.
Ich wachte auf, und die Thräne
Floß noch von der Wange herab.

Ich hab im Traum geweinet,
Mir träumt', du verließest mich.
Ich wachte auf, und ich weinte
Noch lange bitterlich.

Ich hab im Traum geweinet,
Mir träumte, du bliebest mir gut.
Ich wachte auf, und noch immer
Strömt meine Thränenfluth.

zondag 1 mei 2011

Zee - Toon Hermans

Ik wil alleen zijn met de zee,
ik wil alleen zijn met het strand,
ik wil mijn ziel wat laten varen,
niet mijn lijf en mijn verstand.

Ik wil gewoon een beetje dromen
rond de dingen die ik voel
en de zee, ik weet het zeker,
dat ze weet wat ik bedoel.

Ik wil alleen zijn met de golven,
'k wil alleen zijn met de lucht,
ik wil luist'ren naar mijn adem,
ik wil luisteren naar mijn zucht.

Ik wil luisteren naar mijn zwijgen,
daarna zal ik verder gaan
en de zee, ik weet het zeker,
zal mijn zwijgen wel verstaan.


Lees ook: Dichter bij zee - http://ipoezie.blogspot.be/2010/10/dichter-bij-zee.html

maandag 25 april 2011

samen

Het was je lach
niet meer dan dat.
Het stralen van je gelaat,
de fonkel in je ogen
als een vlinder op een blad.

Het blad van een rode roos
vol van passie, elegant
bol van de liefde
warm als vuur.
Jij op en top een diamant.

Je gouden stem, zachtjes
over alles geestverwant.
Wij voelden meer
samen jij en ik
even hand in hand.

dinsdag 12 april 2011

Te laat

Ik had de tijd gevonden.
Hij lag daar in het gras,
tussen de klavers en de bloemen,
een ineengedoken karkas.

Ik heb hem zachtjes aangesproken
en nam hem in mijn armen vast.
Hij moest blijkbaar wat bekomen,
de tijd, die was overbelast.

We gingen rustig zitten,
genoten samen van de zon.
En wat zalig liggen soezen,
turen naar de horizon.

En plots was de tijd verdwenen.
Ik zat te lang op het terras.
Er moest nog heel wat werk gebeuren,
vaarwel rust en weer plankgas.

dinsdag 5 april 2011

Wie ben ik

wie ben ik
op deze wereld
wie ben ik
voor jouw, voor mij

ik ben gewoon
niet meer
niet minder

of soms wat meer
maar soms wat minder

wie ben ik
en wie ben jij
en wat is wij
voor jouw, voor mij

woensdag 30 maart 2011

Vonk - Toon Hermans

De welvaart en de overvloed,
zij hebben ons verward,
we zijn voor 't grootste deel een brein,
voor het kleinste deel een hart.
Wat leven was met hart en ziel,
werd leven met het hoofd,
de vonk die leven leven doet
is ongeveer gedoofd.

dinsdag 22 maart 2011

Vaarwel

Het is reeds enkele weken
dat de grote eik droevig is.
Zijn vriend komt niet meer langs,
voor hem een groot gemis.

Het was een vriendelijke renner,
reed hier voorbij, bijna elke dag.
Maar nu is het lang geleden
dat de eik de renner zag.

Zijn vriend, de renner, zag hem staan,
gaf hem steed een vrolijke lach,
gewoon zomaar uit bewondering,
omdat een eik verwonderen mag.

Maar de renner zal niet meer passeren
en de eik die blijft er staan.
Droevig laat hij zijn takken hangen,
hij heeft al menig renner zien gaan.

zondag 20 maart 2011

1 vonk genoeg

Onrust wordt gevoed
door vele kleine zaken,
die het volk, elk mens,
stap voor stap doen ontwaken.

Rekeningen worden duurder,
het eten en het huis.
Werk is er onvoldoende.
Het volk maar gespuis.

De leiding zoekt geen antwoord,
dat is de ironie.
Het volk wil de verandering.
"Weg met de oligarchie!"

donderdag 10 maart 2011

Er ist's - Eduard Mörike

Frühling läßt sein blaues Band
wieder flattern durch die Lüfte;
süße, wohlbekannte Düfte
streifen ahnungsvoll das Land.
Veilchen träumen schon,
wollen balde kommen.
Horch, von fern ein leiser Harfenton!
Frühling, ja Du bist 's!
Dich hab’ ich vernommen!

vrijdag 25 februari 2011

Marc groet 's morgens de dingen anno ...

Marc groet 's morgens de dingen
Dag vriend met de link op Facebook met de iPhone
                                                 Blackberry, iPad

Dag follower op Twitter
Dag connection op LinkedIn
@persoon - ik vind je leuk
               en
@persoon - Ask for a recommendation

             Tweet & Blog
    @persoon - bookmark
                Retweet

Afmelden
Afmelden @persoon
Afmelden @persoon #NU

 

donderdag 27 januari 2011

Zonder druk

Het regent dat het giet.
Regen klettert tegen de ruit.
En hoewel ik heel hard wisser,
zie ik niets, ik zie geen fluit.

Ik blijf maar kalm in de wagen
op een parking, weet niet waar.
Even tijd om uit te rusten
tot de hemel is weer klaar.

Een keertje alles rustig,
tussen druk en veel te druk.
Niets dat me kan opjagen.
Een moment van ik-geluk.


zondag 23 januari 2011

Vogels voeren in de sneeuw

Het meesje was gelukkig
dat zij gevonden had
een vetbol met pitten
waar zij zo een zin in had.

Het meesje was gelukkig
en at zijn buikje vol
vol met verschillende zaadjes
die hingen in de bol.

Het meesje was gelukkig
en kon er weer tegenaan
om in het besneeuwde landschap
weer wat verder te gaan.

woensdag 5 januari 2011

Iets van hemel (Toon Hermans)

als ik kijk naar dit kind
zie ik het ongeschonden licht
het nog trillende licht
van nieuw leven
en het licht
van mijn vermoeide ogen
neemt toe in tranen van blij

als mijn handen reiken
naar haar
worden ze jonger
en als ze haar strelen
is het
alsof ze weer bloemen plukken
in heel heel vroeger
in de warme wei
tegenover ons huis

en als ik haar kus
op haar zachte wangetjes
proef ik haar fonkenieuwe huid
een flinterdun laagje goddelijk goud
en elke kus is een slokje wonder

wie haar ziet
kan zien met eigen ogen
dit is nog niet van hier
nog niet van nu
nog niet van wat wij
denken en doen

dit is nog iets van hemel